zły początek tygodnia

Beznadzieja. Brzuch mnie boli, od 7 już nie śpię... Całe szczęście powoli, powoli przechodzi mi już, ale mam wycięte z życia jakieś 2-3 dni na pewno. Rano musiałam iść na miasto odebrać wyniki siostry. I szczerze? Czułam się dziwnie, ostatnio coraz częściej mam wrażenie, że nie pasuję do otoczenia, do miasta, do Polski. To nie będzie dziwne, jeśli stąd ucieknę. Wracając poszłam na szmaty i o to, co sobie zakupiłam:

• Koszulka, dopiero teraz zauważyłam, że jest ona na 7-8latki mające 128 cm wzrostu ;D trochę ciasnawa, ale na strój kąpielowy, jak ulał ;))

• Torebka, do której do końca nie byłam i nie jestem nadal przekonana, ale ostatecznie, na plażę, nad wodę..., a jak nie to siostrze się spodoba ;))

• mój dzisiejszy wygląd... Uwielbiam tą koszulkę, zakupiona na szmatach a H&M i spodnie z Mrówki, ale przerobione, wcześniej nie było ściągaczy tylko były szerokie całkiem ;))

I mój napój, od którego się uzależniłam, mogę go pić i pić i pić. Już nie działa na mnie jakoś mega budząco, ale.

Za godzinę mam jazdy, całe szczęście tu niedaleko, więc półtorej godziny i z głowy. Potem mini zakupy dla babci, czekam na M, a wieczorem do krawcowej. Stres powoli mnie zjada i zaczynam wariować. Śnią mi się wyniki matury, w czwartek nie zamierzam wychodzić z domu nawet. Masakra to będzie. Najgorszy jest fakt i świadomość, że od jednego egzaminu zależy całe moje dalsze życie... Ufff. Musi być znakomicie <3.

To wspaniałe uczucie, kiedy leżysz na trawie z zamkniętymi oczami 

i nie widzisz nic choć wiesz wszystko. 

To cudowne kiedy oczami wyobraźni chwytasz chmury i żyjesz chwilą.