Blefaroplastyka, czyli sposób na opadającą powiekę

Operacje plastyczne są coraz bardziej popularnym zabiegiem chirurgicznym i powoli przestaje to dziwić, że ktoś postanowił ‘pójść pod nóż’ żeby sobie co nieco poprawić. Ja nie mam nic przeciwko, jeśli ktoś może dzięki temu poczuć się lepiej, to czego miałby nie skorzystać? Wiadomo zawsze musimy zrobić wszystko, żeby operacja była przeprowadzona, jak najlepiej, jak najbezpieczniej itd.

Operacje są przeprowadzane nie tylko w celu poprawienia jakichś naszych cech wrodzonych, ale też żeby uniknąć oznak starości. jednym z takich zabiegów jest właśnie blefaroplastyka, czyli korekcja opadających powiek. Nie tylko pozbędziemy się zmęczonego wyrazu twarzy, ale też uda nam się uniknąć problemów z widzeniem.

Opadająca powieka zazwyczaj związana jest ze starością, niewielką ilością kolagenu w skórze, wiotczejącą skórą, nadmiarem skóry górnych powiek, przepukliną tłuszczową, ptozą, czy rozbudowanym mięśniem okrężnym oka. Jest możliwe pozbycie się jej za pomocą masażu limfatycznego (ok. 20zł za jeden masaż), a także można trochę podziałać odpowiednim makijażem. Jeśli nie chcemy od razu korzystać z operacji plastycznej, mamy jeszcze do wyboru zabiegi takie, jak: mezoterapia igłowa na powieki i okolice brwi (wstrzykiwanie leczniczych koktajli), obstrzykiwanie brwi kwasem hialuronowym lub botoksem. W tych przypadkach musimy liczyć się z tym, że te zabiegi będą musiały być powtarzane.

Aczkolwiek nic nie da nam takiego efektu jak właśnie operacja plastyczna, która wykonana raz przyniesie genialne i od razu widoczne rezultaty. Zresztą, czasem taki zabieg jest jedynym wyjściem, ponieważ w przypadku bardzo opadającej powieki może się to zakończyć cięższymi zaburzeniami wzrokowymi. Zabieg wykonuje się metodą klasyczną lub laserową. Laserowa jak zawsze jest tą mniej inwazyjną metodą, która gwarantuje nam szybszy proces gojenia, ale musimy też się liczyć z kosztami. Tym bardziej, że blefaroplastyka jest refundowana przez NFZ tylko w skrajnych przypadkach, które związane są z chorobą. Koszt zabiegu to od 3000 do 5000zł.

Na poniższych zdjęciach przedstawiam wam różnicę w wyglądzie. I według mnie nawet dla lepszego samopoczucia warto poddać się takiej operacji. 

 

Jeśli ktokolwiek z Was, czy nawet ktoś z Waszego otoczenia ma taka przypadłość, to mimo wszystko zainteresujcie się tym, ponieważ może być to objawem innej groźnej choroby, takich jak: guz, udar mózgu, stwardnienie rozsiana, tętniak, miastenia lub cukrzyca. Nie można tego ignorować i stwierdzić, że ‘taka nasza uroda’. Dla pewności, że wszystko w porządku z naszym organizmem, warto to zbadać.

Tak, jak wspominałam może to z czasem spowodować zaburzenia wzrokowe, takie jak np. dwojenie/podwójne widzenie, a wtedy niestety możemy mieć też do czynienia z uszkodzeniem nerwu okoruchowego. Poza tym, możemy cierpieć na zespół Hornera (uszkodzenie nerwu).

Na opadająca powiekę może skarżyć się każdy. Tym bardziej, że już po 25. roku życia zmniejsza się ilość kolagenu w naszej skórze, co wiąże się z utratę sprężystości i jędrności. Brak tego kolagenu jest najbardziej widoczny w miejscach, gdzie nasza skóra jest naprawdę cienka, właśnie jak w przypadku powiek. Przynależność może też postępować nieco szybciej przy skłonności do obrzęków w okolicach oczu lub podczas opalania się bez kremów z filtrem UV (dlatego pamiętajmy o nich cały rok!). Czy zdecydowałabym się na taki zabieg? Zdecydowanie tak. Na pewno korzystałabym też z tych różnych tricków makijażowych, ale zabieg to według mnie najbardziej odpowiednie wyjście. Nie dość, że możemy uniknąć różnych dolegliwości, to i nasz osobisty komfort ma tu też dużo ‘do powiedzenia.’ Poza tym, myślę też, że warto to obserwować, ponieważ opadająca powieka nie dość, że może nam przeszkadzać w zwykłych codziennych czynnościach, to i może się okazać objawem groźnych chorób, a regularne obserwowanie naszego ciała i reagowanie na różne symptomy jest bardzo ważne.

Co Wy na to? Jak reagujecie ogólnie na operacje plastyczne? Czy może akceptujecie tylko te, które wykonuje się z konieczności?