Post - wyzwanie, czyli 40 dni bez... używek

Kto śledzi mnie na instagramie ten wie, że wraz z początkiem postu skusiłam się na małe wyzwanie. Zainspirowana Agnieszką Kurowską, która zrobiła challenge: 69 dni bez alkoholu i ja postanowiłam w końcu wziąć się za siebie i zrobić sobie swój mały challenge. Bo każdy my jakieś uzależnienia, mniejsze lub większe. Ja też, więc postanowiłam wygrać ze swoimi uzależnieniami i wzięłam się za to z grubej rury - na raz wszystko. Dużo łatwiej jest mi coś zmienić, kiedy mam wyznaczone dokładnie ramy czasowe, od kiedy do kiedy dokładnie mam coś zrobić i wtedy jakoś to idzie. Gdyby nie to, to jestem osobą dla której zawsze jutro jest lepszym początkiem.

Co postanowiłam? Postanowiłam wytrzymać cały post bez mojego największego grzechu, czyli energetyków, a przy okazji bez alkoholu i słodyczy/przekąsek. Moim głównym celem były oczywiście energetyki, cała reszta to tak o przy okazji z ciekawości, jak już coś postanowiłam to zaszalałam i chciałam odstawić wszystko, możecie się domyśleć, że wszyło z tym różnie no ale.

Cel nr 1: ENERGETYKI

Kto mnie zna ten wie, że zaczynałam swój dzień od energetyka, tak jak inne osoby zaczynają od kawy czy herbaty. Nie zawsze na jednym się kończyło, ale od kilkunastu ostatnich miesięcy (nie chcę napisać, że lat) właśnie tak zaczynałam swój dzień, nieważne gdzie byłam. Uwielbiałam ten smak i nie chodziło o to, że dostawałam po nim kopa i działałam cały dzień na pełnych obrotach, bo tak nie było (przestał na mnie działać), ale lubiłam ten smak i poranny spokojny rytuał. Wiecie, siadałam przed komputerem, otwierałam puszką i powoli zabierałam się za bloga, za ogarnianie kalendarza, wypisywanie sobie rzeczy, które mam danego dnia zrobić - uwielbiałam to.
Myślałam (i nie tylko ja), że z odstawieniem energetyków będzie naprawdę ciężko, a o dziwo - nie złamałam się ani razu! Serio, udało się i to było dużo łatwiejsze niż mi się wydawało. Co prawda miałam sick momenty w sklepie, że albo unikałam konkretnych półek albo zastanawiałam się czy może jednak nie wypić jednego,bo nic się nie stanie. Na szczęście szybko mi przeszło i nie przeżywałam.

Początkowo miałam częste bóle głowy, byłam też na maksa zmęczona i zasypiałam wieczorem od razu. Łamało mnie jak tylko położyłam się do łózka niezależnie od godziny. W sumie to ogólnie dużo spałam, ale i tak byłam ciągle zmęczona. Na szczęście szybko się odzwyczaiłam i żyję i teraz jest normalnie. Najważniejszy cel został osiągnięty.

Cel nr 2: ALKOHOL

Jak wspominałam nie mam problemów z alkoholem, lubiłam się napić od czasu do czasu, lubię smakowe piwo, lubię drinki, uwielbiam whisky, zdarzało mi się wypić też za dużo, zdarzało się też pić często - spoko jestem tylko człowiekiem, ale wszystko był pod kontrolą. Byłam ciekawa bardziej, jak to będzie, słyszałam o genialnych efektach pięknej i promiennej cery, lepszego samopoczucia itp. Nie było wcale ciężko nie pić, bo też w czasie postu sporo osób rezygnuje z alkoholu, ale zdarzali się znajomi, dla których to było dziwne i nie do pomyślenia.
Kilka razy się złamałam, tam lampka wina i może wypiłam ze 2-3 piwa przez cały ten okres. nie dlatego, że musiałam, ale chciałam - były okazje i po prostu miałam ochotę. Co i tak jest bardzo niewielką ilością, bo tyle mogłabym wypić w jeden wieczór.

Czy coś zauważyłam? W sumie to nic, może dlatego że czas 40 dni jest trochę za mały, żeby zauważyć jakieś większe efekty. Mimo wszystko, świetnie się bawiłam i bez alkoholu, woda z cytryna genialnie smakuje i do pizzy, i w pubie i nie mam problemu z piciem wody, kiedy wszyscy piją piwo. Poza tym, w moim przypadku niewiele potrzeba, żebym rano miała kaca, a jego brak jest cudowny. 

Cel nr 3: SŁODYCZE I PRZEKĄSKI

Byłam przekonana, że ten punkt będzie najbanalniejszym celem ze wszystkich, bo ja jakoś nigdy nie przepadałam za czipsami, ciastami, czekoladą itp., a jak już to w małych ilościach. Chciałam to też połączyć z wszystkimi fast-foodami i niezdrowym jedzeniem. Mam swoje ulubione smaki, które co jakiś czas kupuję, ale to jest naprawdę raz na kilka tygodni. Zawsze słyszałam, że po odstawieniu słodyczy ciało nagle staje się smuklejsze, jędrniejsze, a brzuch bardziej płaski i w ogóle miodzio.
Aczkolwiek, po odstawieniu energetyków, kiedy przestałam dostarczać organizmowi jakikolwiek cukier, zaczęłam mieć taki zachcianki, że szok. Mój organizm domagał się pączków, batoników, paluszków i innych produktów, których nie jadłam przez kilka lat. 

I na tym punkcie poległam całkowicie, mam wrażenie, że zaczęłam jeść tego wszystkiego nawet więcej niż kiedyś, ale nie dziwi mnie to. Nagle zrezygnowałam całkowicie ze wszystkiego i to chyba był błąd, takie zmiany powinny być raczej stopniowe. I trudno,zaczęłam jeść słodycze, starając się w tym nie zatracić, ale tylko dlatego, że wolałam zjeść czekoladę niż wrócić do energetyków.

Mim że nie do końca się udało to ja i tak jestem z siebie zadowolona, bo z najważniejszym udało mi się wygrać. Najbardziej się jaram, że dałam radę, że udowodniłam sobie, że potrafię być silniejsza niż moje największe słabości i to są zmiany na lepsze. Energetyków nie piję dalej, z alkoholem też wiem, że będę pić go mniej, bo po prostu go nie potrzebuję. Teraz czas na kolejne wyzwanie ze słodyczami, nie poddajemy się, ale tym zajmę się stopniowo na spokojnie, przynajmniej teraz wiem, że mogę, że potrafię i że dam radę.

Też robicie sobie take wyzwania albo w związku z postem rezygnujecie z czegoś? Dajcie znać!