Weselne tradycje! Nie było błogosławieństwa, bramy ani podwiązki... i wielu innych

Jak prawie każda kobieta wyobrażałam sobie już swój ślub jako dziewczynka. Naoglądałam się amerykańskich filmów, seriali i marzyłam, marzyłam o pięknej bogatej sukni, o ogromnej imprezie na miliony osób i wszystkich cudach na kiju. O atrakcjach, które polecam możecie już przeczytać w tym wpisie: Atrakcje na wesele. Mimo że jestem osobą, która ma duży szacunek do tradycji i w niektórych kwestiach jestem naprawdę tradycjonalistką, to były rzeczy związane ze ślubem, których wiedziałam od początku, że nie chce. I głównie są to rzeczy właśnie związane z tradycją. O czym mówię? :)

BRAK BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

O tym robiłam ostatnio oddzielny wpis. Zawsze marzyłam o tym, żeby tato mnie zaprowadził do ołtarza i żebym mogła zobaczyć swojego męża po raz pierwszy dopiero przed ołtarzem i vice versa. A to by się nie mogło wydarzyć gdyby w dniu ślubu odbyło się błogosławieństwo, a o naszym błogosławieństwie pisałam, więc ciekawych odsyłam do wpisu. 

WYKUPYWANIE PANNY MŁODEJ

Nie zrozumcie mnie źle, bo nie chce żeby to zabrzmiało jakoś negatywnie i że krytykuję inne śluby, które tak miały. Praktycznie nigdy nie jeździłam pod domy państwa młodych, bo nie czułam takiej potrzeby. Tak bardziej byłam włączona w dwa śluby i muszę przyznać, że w sumie świetnie bawiłam się np. u mojej szwagierki, gdzie było wykupywaniem panny młodej i jako uczestnik naprawdę było ekstra. Ale ja się nie widziałam w tej roli. Nie czułam się dobrze z samą myślą, że pod dom mieliby się zjechać ludzie, miałaby grać orkiestra, dziewczyny miałyby się licytować, ja bym była w centrum zainteresowania, każdy by patrzył, zerkał i zaglądał. Nie, po prostu nie. Poza tym, dużo też słyszałam głupie teksty, która za ile flaszek wódki poszła. No ale sorry. Mnie za flaszkę nikt nie kupi.

Poza tym, na moją korzyść była tutaj odległość. Mąż mieszkał pół godziny drogi ode mnie, kościół w którym braliśmy ślub był też jakieś 20 minut ode mnie w kolejną stronę, więc nie wiem o której musielibyśmy zacząć, żeby się ze wszystkim wyrobić, a nie jesteście w stanie przewidzieć wszystkiego, pod kątem czasowym.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Paulina (@beautifulduty.pl) Lis 24, 2019 o 7:55 PST

BRAMY

Błagam, niech mi ktoś powie, dlaczego w tych czasach mam dawać komuś czasem nawet kilka flaszek wódki, żebym mogła dojechać na własny ślub czy wesele? Nie powiem, są bramy, które są świetne i robią ogromne wrażenie, ale większość według mnie jest żenujące. A jak czasami widzę państwa młodych, czy świadków, czy inne bliskie osoby, które muszą się w czymś babrać, coś przenosić i po prostu się brudzić/męczyć to po prostu średnio mi się to podoba. Inna kwestia jest jeszcze ludzi robiących bramy. Czasem są to totalne randomy, których nawet nie znamy, a trzeba się z nimi 'użerać'. Co innego gdyby te bramy były robione przez osoby znajome, byłyby przemyślane, bez głupich rzeczy do robienia. To może być fajne, ale fajną bramę widziałam może ze dwa razy.

INNE

Podwiązka, której nie miałam. Z podwiązkami jest tak, że zazwyczaj się je dostaje, wiecie albo prezent, albo coś pożyczonego czy tam coś. Ja jej nie miałam, ale nawet o tym nie myślałam, haha. A jak już pomyślałam to stwierdziłam, że i tak nie zdążę zamówić/kupić/wybrać i stwierdziłam, że yolo. Dam radę bez.

Inna kwestia to buty, bo nie miałam standardowych ślubnych butów, miałam zwykłe sandałki, które mogę nosić teraz na co dzień, na wesele, na imprezę, mogę je założyć zawsze.

Włosy! Od zawsze widziałam, że chce mieć rozpuszczone włosy. Jako że brałam ślub w niedzielę i nie wiedziałam, jak to będzie z moją fryzjerkę, ale brałam pod uwagę nawet to, że pójdę w zwykłych prostych włosach. Na szczęście, miałam moją fryzjerkę najlepszą ever, i w dalszym ciągu miałam puszczone luźno włosy, lekko spięte u góry i było ideolo. Nie przekonuje mnie to, że w rozpuszczonych niewygodnie, gorąco itp. Ja się tak czuję najlepiej i praktycznie nigdy nie mam związanych włosów.

Biżuteria! Okej, kupowałam specjalnie kolczyki i bransoletkę, ale są to rzeczy, które nosiłam od ślubu już tysiące razy. Poza tym, mimo że wszyscy mi to odradzali, założyłam dodatkowo naszyjnik, który oczywiście dostałam jakiś czas wcześniej od męża. I wiecie co? Jego mina, jak w trakcie mszy zauważył ten naszyjnik była bezcenna, a ja się czułam 'kompletnie'.

Pamiętajcie, jeśli robiłyście albo macie zamiar robić inaczej, to nie oznacza, że jest źle. Ja się cieszę, że mogłam zrobić po swojemu i dzięki temu czułam się szczęśliwa i na maksa zadowolona w trakcie wesela. I o to właśnie chodzi :)
Dajcie znać, jakie Wy macie podejście do tego wszystkiego? :) Trzymacie się wszystkich tradycji i robicie tak jak ma być? Czy jednak wrzucacie na luz i robicie totalnie po swojemu? :)