Sekrety pracy w sklepie odzieżowym, w galerii handlowej

 

Dzień dobry! Mam nadzieję, że Wasz weekend jest jak najbardziej udany i wszystko idzie po Waszej myśli! U nas ta końcówka wakacji jest dość napięta i nie pamiętam, kiedy ostatnio spędziliśmy jakiś weekend w domu, ale tak też jest okej, coś się dzieje, więc zakończenie wakacji mega.

A dzisiaj będzie wpis, o napisaniu którego myślałam już dłuższy czas. Zawsze myślałam, że praca w sklepie odzieżowym to pestka, że jest super przyjemna, łatwa i w ogóle 'żyć nie umierać'. W sumie pracowałam w sklepie odzieżowym ponad rok i ohohoh - myliłam się bardzo!  

Co prawda ja pracowałam w specyficznym sklepie z naciskiem na osobistą obsługę klienta, był to sklep odzieżowy, ale my mieliśmy głównie asortyment dla dzieci, włoska firma - ubranka bardzo dobrej jakości, ale jak na polskie realia, według mnie większość rzeczy była turbo droga. A więc, o czym nie wiedziałam zanim zaczęłam pracować w galerii handlowej?

Co to znaczy osobista obsługa klienta?

Nie w każdym sklepie ona istnieje, ale w naszym tak było, głównie po to, żeby sprzedać więcej, 'powciskać' inne produkty, a i żeby faktycznie wyjaśnić zasady promocji (w czasie wyprzedaży były jedyne w sowim rodzaju), pomóc w dobraniu rozmiarówki czy znalezieniu czegoś. My na sklepie mieliśmy zazwyczaj wyciągnięte po jednym rozmiarze z każdej rzeczy, reszta była na magazynie i rozmiarówka rzeczywiście była niestandardowa, więc mimo wszystko byłyśmy naprawdę pomocne. Ok. Wyglądało to tak, że pytałam najpierw w czym pomóc, potem dla kogo coś potrzeba, jaki rozmiar i zaczynało się pokazywanie rzeczy, czy klient tego chciał czy nie. O dziwo często działało, ale zdarzało się, że 'w najlepszym przypadku' (!) byłam olewana. Zazwyczaj jednak byłam besztana i traktowana niekulturalnie. Gwarantuję Wam, że jeżeli sprzedawcy nie odstępują Was na krok i próbują zagadać, to nie po to, bo chcą, tylko muszą. A jeśli po kilku odmowach dalej zadają jakieś pytania, to prawdopodobnie na sklepie jest ktoś kto ich obserwuje.

Mimo że nie było lekko, to mega doceniam to doświadczenie, możliwość obcowania z różnymi ludźmi, reagowanie na odpowiedzi, czasem na niespodziewane sytuacje., spotkałam się z chamstwem, ale i z miłymi sytuacjami. Widziałam jak można genialnie zmanipulować człowiekiem, złamać go i zresztą mi samej się to udawało nie raz. Nie winię nikogo za to, że potrafił się zdenerwować, każdy ma prawo mieć gorszy dzień, a to mogło tylko dolać oliwy do ognia. Mnie też to denerwuje i męczy, kiedy chodzę po sklepie, czasem bez celu, czasem z nudów, a ktoś za mną chodzi i co chwilę o coś pyta, ale teraz patrze na to totalnie z innej perspektywy. Więc trochę empatii, bo właśnie tego wymaga od nich ta praca.

5 kroków sprzedaży - nauka

Weźmiecie koszulkę? Zaraz dostaniecie do tego super pasujące spodnie. A do całości idealnie dopasowana bluza. Jak już bluza, to i kurtka, a kurtka nie może obyć się bez akcesoriów; czapka i szalik. Po drodze do kasy mamy jeszcze skarpetki, pidżamy, bo przecież trzeba w czymś spać, a przy kasie jeszcze jest super bielizna. I nie zapomnę tego chyba już nigdy - przynajmniej nikt mnie nigdy nie zaskoczy, kiedy ja będę coś kupować. Ale praca w sklepie to była ciągła nauka, nauka tekstów, konkretnych pytań i zachowań, żeby osiągnąć nasz cel. Miałam z tego notatki, niektóre sama robiłam, niektóre dostawałam i dalej je mam! A jako że nie byłam ekstra we wciskaniu rzeczy i męczeniu klientów, to byłam ciągle obserwowana, co mnie na maksa stresowało... ale sprzedawałam i to nie mało - tyle że po swojemu z odrobiną szczęścia.

Cele sprzedażowe

No i właśnie. U nas każda osoba miała swoje konto na kasie i nabijałyśmy zakupy na konkretne osoby w zależności od tego, kto kogo obsługiwał, dzięki czemu mogłyśmy wiedzieć wszystko. Nie tylko za ile kasy sprzedałyśmy rzeczy, ale dokładnie; ile kurtek, ile bielizny, ile ubrań dla starszych dzieci itp. Oczywiście co miesiąc było podsumowanie i mogłyśmy się porównać z innymi. Co miesiąc oczywiście miałyśmy też cel do osiągnięcia, i mogłyśmy sobie porównać sprzedaż z podobnym okresem z poprzedniego roku. Według mnie, jak na Lublin to nie było źle, czasem udawało nam się na maksa pocisnąć i były świetne miesiące, ale chyba dla naszych włoskich szefów nie do końca, bo sklep się wycofał ostatecznie z Lublina. Ale powiem Wam, że były dni, kiedy utarg wynosił 100-200zł, a były też takie, że było to nawet 7-8 tysięcy. Wiem że w porównaniu do H&M to nie jest wow, ale nasz sklep był specyficzny, mało popularny, drogi i niewielki.

Licznik wejść

Dla mnie to było największe odkrycie mojego życia, dlaczego czasem widywałam w galerii handlowej osoby schylające się wchodząc do sklepu. Licznik wejść i dosyć sporo sklepów ma taki licznik, który liczy ile osób w konkretnych godzinach i w ciągu całego dnia było w sklepie. Przy okazji tego, brało się też pod uwagę ilość paragonów i można było obliczyć procent naszej efektywności. Bo wiecie, dużo ludzi, a mało paragonów oznaczał na pewno, że olewałyśmy klientów i się nie starałyśmy. 

Papierologia

To jest punkt, który mnie akurat na maksa cieszył, bo ja uwielbiam papierkową robotę. Uwielbiam uzupełniać tabelki, rubryczki, zeszyty, segregować, wysyłać faxy i maile; liczyć, odejmować, jakieś procenty, różnice i analizowanie wyników. Dla mnie to była czysta przyjemność, mimo że zdarzały się i mi pomyłki. A to faktura, a to konwój, jakaś wymiana, inna faktura i tax free. I właśnie to nie jest tak, że przychodzicie, otwieracie sklep, sprzedajecie, zamykacie i wio do domu. Rano i wieczorem jest coś do uzupełnienia, zamknięcie trwało najdłużej. Wszystko zależy od klientów danego dnia, ale zdarzało się, że wracałam do domu pół godziny - godzinę później do domu.

I to by było chyba na tyle! Oczywiście wiem, że w każdym sklepie wygląda to inaczej, a mój był bardzo specyficzny, ale mimo wszystko, super wspominam ten czas, bo dzięki pracy w sklepie poznałam naprawdę super osoby! Nauczyłam się jeszcze więcej i nie obyło się bez przygód, a czasem i dziwnych akcji czy ofert matrymonialnych, ale było naprawdę fajnie. I cieszę się, bo jestem teraz w stanie lepiej zrozumieć wszystkich pracujących  w sklepach. Pamiętajcie, że praca z ludźmi nie jest łatwa i zdarzało się, że i ja miałam dość. 

Empatii dla wszystkich!